ေျခာက္ကပ္ကပ္ အိမ္မက္ေတြ
ညတုိင္းပဲ ငါ့ကိုအၾကမ္းဖက္ေနရင္း
စိတ္ကူးေတြ စာလံုးပံုေဖာ္မိေတာ့
ကႏၱာရေတးတပုဒ္က ငုတ္တုတ္ႀကီးထုိင္လုိ႔။
အဆင္မေခ်ာတဲ့ေန႔စြဲ မဆုတ္ၿဖဲခင္
အလြမ္းေတြပါ "ပါဆယ္"ျပင္ထား
အခန္႔သင့္ရင္ အကုန္လႊင့္ပစ္လုိက္။
ခံစားခ်က္ေတြ ေက်းလက္မဆန္နဲ႔!
တတ္ႏုိင္သေလာက္ က်ားကန္ထား။
ဒီဘက္ေခတ္မွာ ျဖဴစင္တဲ့အခ်စ္ေတြ
"ေခတ္ၿပိဳင္မာယာ အထိကရုန္း" အၾကား
အတံုးအရုန္းကို က်ဆံုးကုန္ၿပီ။
ခံစားခ်က္ေတြ မပါးလႊာေစနဲ႔!
တံလွ်ပ္လိုအၿပဳံးမွာ "မင္း!"
ရပ္တည္မႈေတြ လံုးပါးပါးသြားမယ္။
ျဖဴစင္တဲ့အၿပံဳးစစ္စစ္လား?
လုိအပ္ရင္ "မွန္"ထဲမွာသြားရွာ
အိမ္ေထာင္ဘက္မွာ "ဧက"ဆန္ရင္
"အနိမ့္ဆံုးေယာက်ာၤးေကာင္း" ျဖစ္တယ္။
"အလြမ္းကေပးတဲ့ဒဏ္"ဆုိတာ
အဆင္မေျပမႈေတြၾကားထဲ
"လွ်ပ္စီး"လို "ဝင္း"ခနဲလက္တတ္တယ္။
ဒီေန႔အခ်စ္က
နတ္ဖက္တဲ့စံုတြဲေတြေတာင္
"အခ်ိဳႀကိဳက္" အေတြးအေခၚေတြထဲ
ေသြးထြက္သံယို
အလဲလဲအကြဲကြဲ။
အခ်စ္ဆိုတာ "ဟာသ"ပါ
လြမ္းတတ္သူ အတြက္ေတာ့
"ဘယ္ေတာ့မွ"
မရယ္(ရီ) ရဘူး!...။
လက္ရွိငါကေတာ့....
မရွာရဲေတာ့တဲ့ အဓိပါယ္တခ်ိဳ႕
မျဖဴစင္ရဲေတာ့တဲ့ အၿပံဳးေတြ
မလတ္ဆတ္ရဲေတာ့တဲ့ ရင္ခုန္မႈနဲ႔
လူတကိုယ္လံုး ရင့္ေရာ္ေဟာင္းႏြမ္း
ကိုယ့္ကိုကုိယ္ေတာင္ မယံုစမ္းပါနဲ႔
အလြမ္းဆုိတာ "အဆိပ္ျပင္းေျမြ"
အခန္႔မသင့္ရင္ အသက္ရွည္သေလာက္ၾကာမယ္။
No comments :
Post a Comment