ညမ်ားအားလံုးတြင္ ယေန႔ညသည္ ကၽြႏု္ပ္အဖုိ႔အေတာ္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏုိင္လွေသာညပင္ျဖစ္ေပသည္။အျခားသူမ်ားအတြက္ ေတာ့မသိ။ ကၽြႏု္ပ္အဖုိ႔ေတာ့ မ်က္စိမွိတ္၇်္ အိပ္မေပ်ာ္ပါက အရမ္းတင္းတတ္ေပသည္။ ဗိုက္ဆာရ်္အိပ္မေပ်ာ္တာပါဟုေတြးရင္း ေသခ်ာေစရန္
ေရတစ္ခြက္ထေသာက္လုိက္ေသာ္လညး္ စိ္တ္ေတြက ဟုိေျပးဒီေျပးျဖစ္ေနသည္။အခန္းေဖာ္အား အားနာေသာေၾကာင့္ေတာက္တစ္ခ်က္ကို
အသံတိတ္ေခါက္လုိက္ရင္း ေျပးေနေသာစိတ္အား လႊတ္ထားေပးလုိက္ေတာ့သည္။
ျဖတ္သန္းေနေသာေန႔ရက္မ်ား
၁၅ထပ္၏ ေနာက္ဘက္ျခမ္းတြင္ ရွိေနေသာကၽြႏု္ပ္အခန္းအား ေနမင္းသည္ ေမာနင္းပါဟု မႏႈတ္ဆက္ေသာ္လည္းဘုိင္ဘုိင္ဟုသာႏႈတ္ဆက္
သြားတတ္ေၾကာင္း သိခဲ့သည္မွာအေတာ္ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ေန႔စဥ္ပင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္အဖုိ႔ ထူးျခားေသာႏိုင္ငံျခားသားမ်ား၏ ထူးဆန္းေသာ
စကားလံုးမ်ား အသံထြက္မ်ားကုိ ထူးဆန္းစြာသင္ၾကားေနရေသာ္လည္း ျဖတ္သန္းေနရေသာ ေန႔ရက္မ်ားကေတာ့ အ့ံၾသဖြယ္ေကာင္းစြာ ပံုမွန္ပင္လည္ပတ္ေနရသည္မွာ အခ်ိန္အတန္ပင္ၾကာခဲ့ေပၿပီ။ဝမ္းသာစရာတစ္ခုေတာ့ ရွိသည္။ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ေျပာေသာ စကားမ်ားအား မည္သူမွ်
နားမလည္ျခင္းပင္။လြတ္လပ္မႈဆုိသည္မွာ မည္သည့္အရာဟု တစ္ခါမွ်မေတြးဖူးေသာ္လည္း လြတ္သည့္ေနရာလြတ္ရ်္ လပ္သည့္ေနရာ လပ္ေနသည္ဟု အၾကမ္းဖ်ဥ္းေတာ့ ေတြးမိခဲ့ပါသည္။ကၽြႏု္ပ္အင္တာနက္သံုးပါသည္။ထုိ႔ေၾကာင့္လြတ္လပ္မႈအား ယခုလုိထုတ္ေဖာ္လုိ္က္ျခင္း
မဟုတ္ပါေပ။လြတ္လပ္မႈအား ကိုယ့္အယူအဆႏွင့္ကိုယ္သာ နားလည္သေဘာေပါက္ၾကပါကုန္။အဘယ္ေၾကာင့္ဟုဆိုရအ့့ံေသာ္ လူတုိ႔သည္ အသက္ႀကီးလာသည္ႏွင့္အမွ် အေတြးအေခၚအယူအဆမ်ား ခုိင္မာလာတတ္ၾကသည္ဟု ထင္မိေပသည္။ အသက္ႀကီးသည္ႏွင့္အမွ် ေခါင္းမာ
လာသည္လားေတာ့ မေျပာတတ္ေပ။ ကၽြႏု္ပ္လည္းလည္းေခါင္းမာသည္ဟု ကိုယ့္ဘာသာသတ္မွတ္ထားသည္။ သို႔ေသာ္ မည္မွ်မာသနညး္ဟု
ေတာ့ တစ္ခါမွမစမ္းသပ္ၾကည့္ရဲဘူးေပ။ျဖစ္ႏိုင္ခဲ့မည္ဆုိလွ်င္ေတာ့ ပံုမွန္လည္ပတ္ေနရေသာ ဘဝအားေျပာင္းလဲေပးခ်င္သည္။သို႔ေသာ္
ေျပာင္းလဲမႈဆုိရ်္ ကၽြႏု္ပ္၏အကၤ်ီအေဟာင္းတစ္ထည္မွ ၾကယ္သီးအေဟာင္းတစ္လံုးအား အေႏြးထည္ဖံုးၿပီးဝတ္ေနသည္မွာပင္ အေတာ္ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆုိလွ်င္ေတာ့ စိတ္တစ္ခုလံုးပါ ေျပာင္းလဲခ်င္လုိက္ေသးေသာ္လည္း မေျပာင္းလဲပဲမက္ေနေသာ အိမ္မက္ႏွင့္
မေျပာင္းလဲပဲခ်စ္ေနေသာ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ရွိေနသည္ဟု ဝန္ခံခ်င္ပါသည္။လူတုိ႔သည္ အတိတ္ကိုေတြးပါက ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးစရာမ်ား ကိုသာေတြးမိတတ္ရ်္ အနာဂတ္ကိုေတြးပါက စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔စရာမ်ားကိုသာေတြးတတ္ေၾကာင္း စာအုပ္တစ္အုပ္မွ ေလ့လာဖူး၏ ။ထုိ႔ေၾကာင့္လူသားထဲမွ ကၽြႏု္ပ္သည္ လူသားဆန္စြာပင္အတိတ္မွေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးစရာမ်ားသာေရြးရ်္ ေတြးမိတတ္ပါသည္။ မေတြးမိပါကလည္း မခ်စ္ေတာ့ရ်္မဟုတ္ေၾကာင္း မိမိဘာသာေထာက္ခံမဲေပးရင္း ေက်နပ္ေနပါသည္။
အသက္ႀကီးလာသည္ႏွင့္အမွ် လူေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံျဖစ္လာသည္။ေရစက္ဟုေခၚရမလားေတာ့မသိ။ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ လူမႈေရးဆုိေသာ ဘာသာရပ္တစ္ခုအား အခ်ိန္ပိုယူရ်္ သင္ၾကားေနရေပသည္။လူမႈေရးဘာသာရပ္အား သင္ၾကားထားစ၇ာမလုိဘဲ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံျဖစ္သည္မွာ မိဘေဆြမ်ိဳးႏွင့္ ခ်စ္သူသာလွ်င္ ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု ေတြးမိပါေသးသည္။ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ အာဒံႏွင့္ဧဝ တုိ႔လုိ လူမႈေရးမရွိဘဲ ေနလုိ္က္ခ်င္သည္။ သို႔မွသာ ကၽြႏု္ပ္သည္ ခ်စ္သူအားၿပိဳင္ဖက္မရွိ တစ္ဦးတည္းေမာင္ပိုင္စီးႏိုင္မည္ျဖစ္သလုိ ကၽြႏု္ပ္မွာလည္း ပူပန္ရျခင္း သဝန္တုိရျခင္း ၊လြမ္းေဆြးရျခင္း၊ခြဲခြာရျခင္းစေသာ "ျခင္း"ေပါင္းမ်ားစြာမွ လြတ္ကင္းစြာ ေနထုိင္ႏိုင္မည္မဟုတ္ပါလား။ သုိ႔ေသာ္ ယခုေတာ့ ကၽြႏု္ပ္လြမ္းေနရသည္ ။ကၽြႏု္ပ္၏အလြမ္းအား ဖြင့္ဆုိရပါလွ်င္ လြမ္းလြန္းေသာေၾကာင့္ လူပင္လွ်င္ ႏြမ္းေနသည္မွာ တစ္ရာတန္ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းအား ကုတင္ေပၚတြင္ပစ္တင္ထားသကဲ့သုိ႔ တြန္႔ေၾကေနစြာလြမ္းမိပါသည္။သနားမည့္သူ မလုိအပ္ေသာ္လည္း အားရွိေနသေရြ႔ေတာ့ျဖင့္ လြမ္းမိေနပါအံုးမည္။ကၽြႏု္ပ္စဥ္းစားမိတာတစ္ခုရွိသည္။ကၽြႏု္ပ္တုိ႔လူသားေတြသည္ ျမတ္စြာဘုရားမွလြဲရ်္ မိမိ၏မိဘကို ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္မရွိသလုိ မိမိ၏သားသမီးမ်ားကိုလည္း ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္မရွိဟုပင္။သုိ႔ေသာ္ မိမိ၏အိမ္ေထာင္ဘက္အား မိမိဘာသာေရြးခ်ယ္ၾကကုန္သည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အဆင္မေျပျဖစ္မႈအား သနားမိပါေတာ့သည္။ကံတရားမွေပးေသာ ခ်စ္သူဟုပင္ကနဦးအမည္တပ္ၾကမည္ထင္သည္။ မိမိေရြးခ်ယ္ထားသည္ဟုဆုိလွ်င္ ပိုရ်္ပင္ မွန္ကန္ပါသေလာ။ထုိ႔ေၾကာင့္ ေရြးၾကသည္ ခ်ယ္ၾကသည္ေပ့ါ။ငယ္ရြယ္စဥ္လူငယ္မ်ားမွာေတာ့ မ်က္စိျဖင့္ေရြးျခင္းက ပိုရ်္မ်ားမည္ထင္ပါသည္။ဆက္ရ်္လင္းရေသာ္လူတုိ႔၏မ်က္စိသည္ အေတာ္ဂနာမၿငိမ္မွန္း ေတြးၾကည့္မိသျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္ေတာ္ေတာ္လန္႔သြားသည္။အ့ံၾသစ၇ာေကာင္းပါသည္။ပတ္ဝန္းက်င္အကုန္လံုးအား လုိက္ၾကည့္မိတတ္သလုိ အနီးအနားမဟုတ္ပါက မျမင္ရေသာ္လည္း နားစြင့္မိတတ္ေၾကာင္း နားလည္သေဘာေပါက္သြားၿပီျဖစ္သည္။ ယခုလုိေတြးမိပါက ငယ္ရြယ္စဥ္ကေလးမ်ားပင္ ရည္းစားနည္းအံ့မထင္ေတာ့ေပ။မ်က္စိျဖင့္သာေရြးတတ္ေသာ ကေလးတစ္ေယာက္၏ ထိေတြ႔ေနေသာပတ္ဝန္းက်င္သည္ အတုိင္းအတာတစ္ခုထိသာ က်ယ္ျပန္႔ေပမည္။ထုိသုိ႔ဆုိရလွ်င္ ထိေတြ႔မႈပတ္ဝန္းက်င္ က်ယ္ျပန္႔လာသည္ႏွင့္အမွ် ေရြးခ်ယ္မႈသည္မ်ားျပားလာမည္ထင္သည္။ဖြံၿဖိဳးလာေသာအသိဥာဏ္ေၾကာင့္ပင္ေလာ။အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိသည္ကို မသိေသာ္လည္း ေရြးခ်ယ္မႈမ်ားျပားလာတတ္ေၾကာင္း ပတ္ဝန္းက်င္မွ အာမခံေနသည္။ကၽြႏု္ပ္အထင္ ေခ်ာင္တစ္ေခ်ာင္အတြင္းပုန္းေအာင္း ေနရမည္ျဖစ္ေသာ သစၥာတရားအားလြန္စြာသနားမိပါေတာ့သည္။လူဆုိသည့္မွာစသည္ျဖင့္အဓိပါယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးဖြင့္ထားသည္ကိုေတြ႔မိသျဖင့္
သေဘာက်ရာတစ္ခုကိုပဲ ကၽြႏု္ပ္ေရြးမွတ္ထားမိသည္။ထို႔ေၾကာင့္လူပီသစြာ ျပဳက်င့္ခ်င္ပါသည္။ တိုးတက္လာေသာေခာတ္အရ ေတာင္းဆုိမႈေတြမ်ားျပားလာပါသည္။
ကၽြႏု္ပ္မလုပ္ေပးႏိုင္ေသာအရာမ်ား တေန႔တျခားမ်ားျပားေနမွန္းသိေသာ္လည္းကၽြႏု္ပ္ပိုင္ဆုိင္ေသာ တီဗြီေလးတစ္လံုးေတာင္ (ပ်က္ေနသျဖင့္)အဝတ္ျဖင့္ဖံုးထားသည္မွာ အခ်ိန္မည္မွ်ရွိေနၿပီကို ခ်စ္သူအားမေျပာျပခ်င္ပါ။သူမ၏စိတ္ကို မေျပာင္းလဲႏိုင္ခဲ့သလုိ ကၽြႏု္ပ္၏အလြမ္းမ်ားလညး္ မေျပာင္းလဲႏိုင္ေၾကာင္း သူမ သိႏိုင္ေကာင္းပါ၏ ။ကၽြႏု္ပ္ေမ့ထားတတ္သည္မွာ အေၾကြးမ်ားသာျဖစ္ရ်္ အရာအားလံုးအား သတိရေနတတ္ပါသည္။မေျပာင္းလဲႏိုင္ခဲ့မႈမ်ားအား စိတ္မေကာင္းေသာ္လည္း ခံစားခ်က္ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ေတာ့ လြမ္းတတ္ေၾကာင္း ေတြ႔လွ်င္ေျပာျပခ်င္ပါေသးသည္။ဘုရားမရွိခုိးျဖစ္ေသာ္လည္း ကၽြႏု္ပ္ရင္ထဲတြင္ ဘာသာတရားရွိေၾကာင္း၊ မေတြ႔မျမင္ရေတာ့ေသာ္လည္း ကၽြႏု္ပ္ရင္ထဲတြင္ အခ်စ္ရွိေၾကာင္း သူမ သိႏိုင္ေကာငး္ပါသည္။ကၽြႏု္ပ္မလုပ္ေပးႏုိင္ေသာ အရာမ်ားအတြက္ မိဖုရားႀကီးေက်နပ္ေစရန္ အရွင္အဇၹေဂါဏ၏ ဓါတ္လံုးသာဖန္တီးေပးခ်င္မိပါသည္။နိဂံုးခ်ဳပ္ရေသာ္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ည၏တရားခံမွာ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း အလြမ္းမ်ားသာျဖစ္ေတာ့သည္။ထုိ႔အျပင္ အရာအားလံုးအားလြမ္းမိေသာ္ေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆုိလုိက္ခ်င္ပါသည္။
ကၽြႏု္ပ္၏ တေန႔တာ ထမင္းဟင္းကိုပင္ ေကာငး္ေကာင္းမစားႏိုင္ပဲ အလွ်င္းသင့္သလုိ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ေနရေသာေၾကာင့္ ေရစက္ပါခဲ့ေသာသူမ်ားအားလည္း အလွ်င္းသင့္သလုိ လြမ္းမိပါသည္။
