သူမႏွင့္ညအား ဂၽြမ္းပစ္ဝင္ျခင္းခဏ

အေမွာင္မေၾကာက္ေသာ္လည္း သူမ,မရွိေသာညမ်ားအား စိုးရြံသူပီပီတဒဂၤအတြင္းအလ်င္အျမန္ ႀကီးထြားလာႏုိင္ေသာ အလြမ္းမ်ားမွလက္သပ္ေမြး သံေယာဇဥ္အတုိအထြာမ်ားႏွင့္ ႏွလံုးသားအား ခတ္ယူရရွိလာေသာ မီးပြားျဖင့္ ညအားေလာင္ျမိဳက္ေစခဲ့ရသည္။

ကၽြန္ေတာ့္စိတ္က သူမဟုဆုိလွ်င္ "ဒိန္း"ခနဲျမန္ေၾကာင္း အမုန္းတရားအား လက္ယဥ္သူ၏လက္တြင္ထုတ္ပယ္ခံရျခင္းလက္မွတ္အား ေက်ာသပ္ရင္သပ္ ႏွင့္ပင္ ျမတ္ႏုိးတတ္ေနမိသည္။

သူမႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ စကားလံုးေတြ စုန္းျမဴးျမဴးတုန္းက အနီးဆံုးျဖစ္သည့္ အိမ္မက္မ်ား အေဝးဆံုးျဖစ္ရန္ပင္  ညဆုိသည္မွာ မည္ကာမတၱ။

သူမအၿပံဳးႏုႏုေလးနဲ႕ထိေတြ႕လုိက္တုိင္း အတိတ္အနာေဖးေတြကေသြးသံတရဲရဲႏွင့္ ခဏေလးပဲဟု ထင္လုိက္ေသာ္လည္း တဘဝစာပင္ၾကာႏုိင္ေသာ ကိုယ့္ေပတံပင္မေျဖာင့္ေသးေသာ ကၽြန္ေတာ္က သူမေပတံအားေျဖာင့္ေပးရင္း ကိုယ့္ရင္ခုန္သံအား ထီးျဖဴေဆာင္းေပးခဲ့ဖူးသည္။

ဘဝတြင္ ေမ့ပစ္ခ်င္သည္မွာ မ်ားလြန္းေသာေၾကာင့္ သူမ,မရွိေတာ့ေသာညအား အခါးသီးဆံုးဟု တံဆိပ္ကပ္ရင္း တစိမ့္စိမ့္စီးဝင္ခဲ့ဖူးေသာအ၇ာမ်ားရင္ထဲတြင္တဝုန္းဝုန္းရုိက္ခတ္လာေသာ္အခါ ပင္လယ္အားကုိယ္ခ်င္းစာတတ္ေသာ တံငါသည္တေယာက္မွာ အခ်စ္ကုိပင္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ မသံုးစြဲခဲ့ဖူးေအာင္ပင္ မြဲ၏။

ေဆးဖက္ဝင္ရန္ အရက္ကုိ ရင္ထဲပက္မသြင္းဘူးသူသည္ အခ်စ္အား တန္ဖုိးထားတတ္ပါေၾကာင္း ေက်ာ၇ရံုဟုဆုိပါလွ်င္ရင္ဘတ္တခုလံုးသာလွ်င္ လုိခ်င္ပါသည္ဟု "ခ်စ္တယ္"ဆုိေသာ စကားလံုးခပ္ဖြဲဖြဲေလးက်ျပရင္း ကုိယ့္ကုိကိုယ္ေအးခဲျပခဲ့ပါသည္။

ေႏြမုိးေဆာင္းသည္ရာသီဥတုဟု ဆုိပါလွ်င္ သူမဟုပင္ အတုိေကာက္မွတ္ထားရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ကုိယ့္အျပစ္ကုိ မီးထုိးရင္း ကုိယ္တုိင္ဆင္းစိမ္ရသည္မွာ ဆုိးဝါးလွသည္။

"သူမႏွင့္မွ ဘဝကုိေရတိမ္နစ္ခ်င္ပါသည္" အခ်စ္ႏွင့္မြမ္းမံထားေသာ "ဘဝေနနည္းအႏုပညာ"တြင္ ယခုကၽြန္ေတာ္သည္ အရုိင္းအစိုင္းတေကာင္ပင္။

ၾကာၿပီဟု သတ္မွတ္မိတုိင္း မေန႕ကဆုိေသာ အတုိင္းအတာတြင္ သူမအားအလွ်င္အျမန္ထည့္ရန္ ကၽြန္ေတာ့္ေသြးက "ရဲ"သည္ ကၽြန္ေတာ့္လက္က "ၿမဲ"သည္။

အရာအားလံုးအား ႏွင္းခဲအတိကဲ့သုိ႕ပင္ သေဘာထားႏုိင္ေသာ္ၿငား သူမရွင္သန္ေနႏုိင္ရင္ ႏွလံုးသားသည္ တဆတ္ဆတ္ခုန္ေပးေၾကာင္း သူမ၏ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း ပံုအေဟာင္းမ်ားထဲတြင္ စိတ္တခုလံုးဂၽြမ္းပစ္ဝင္ေနမိသည္။

            (ဦးသီ)

နားရြက္ၾကားက ေဆးလိပ္တလိပ္
အိပ္ကပ္ထဲက ဟတ္တစ္ တခ်ပ္
ဦးထုတ္ထဲက ခုိျဖဴတစ္ေကာင္
အရာအားလံုးက မွင္နဲ႕ေမာင္းနဲ႕ 
ကုိယ္လံုးျပည့္ လိမ္လည္မႈေဆးမင္ေၾကာင္ေတြထုိးရင္း
ငါ့လက္ေတြ ေဝွ႕ယမ္းေနသေရြ႕
ငါ့မ်က္လံုးေတြ ကစားေနရမယ္
တစ္ပြဲၿပီးရင္ သက္ျပင္းတခါခ်ရ
စိတ္ႏွလံုးလညး္ ေမာရလြန္းေတာ့
ငါ့ကုိယ္ငါ မျမင္ရတဲ့အထိ ေဖ်ာက္ပစ္ခ်င္တယ္
ကိုင္းးးးးးးးးးး ေပ်ာက္စမ္းကြာာာာာ
"ေဖ်ာက္"!!!!!!!........................
မျမင္ရရင္ ဘာမွမရွိဘူး
ရွိေနေသးရင္ အရူး
Going to somewhere that's belonged to me !

$#$%#

ႏွစ္ဦးၾကားက သံေယာဇဥ္က

ေစ်းေပါင္က်ိဳး ကန္စြမ္းပင္ေလးလို

ေနထိ ေလထိ ေ၇ထိနဲ႕

တအိအိ ၿပိဳက်ပ်က္သုန္း.............။

စကားလံုးေတြခ်ည္းပါပဲ

အခ်စ္ပါးပါးေတာင္ မေပါက္ထည့္ႏုိင္ေတာ့ဘူး

ခ်စ္ျခင္းတရားကုိ"က်က်နန မသိခဲ့ေတာ့

က်က်နနနဲ႕ ရွတတ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတာလား" ။

အခ်စ္နဲ႕ ဂလဲ့စား

မင္း.......ေဆးမွားေသာက္ေနတာလား?

ငါ.........ေဆးမွားေသာက္ေနတာလား?

ခါးမွန္းသိၾကေပမယ့္.....

အခ်ိန္တုိင္း ေလးတင္ထားတဲ့

မင္းစကားလံုးျမွားေတြအတြက္

မင္းလက္ရဲဖုိ႕လုိသလုိ 

ငါဇက္ရဲဖုိ႕လုိတယ္။

တစ္ေယာက္စိတ္ကုိတစ္ေယာက္

သူငယ္တန္းဖတ္စာေလာက္ ေက်ညက္နားလည္မွ

တဖတ္ဖတ္(fuck) ေအာ္ရတဲ့ဘဝက

ငါ ကၽြတ္တမ္းဝင္ရမယ္။

တကယ္ပါပဲကြာ

အခ်စ္က မုန္႕ဖတ္လိုပဲ

ကိုင္ထားေတာ့လညး္ ေပ်ာ့ဖတ္ဖတ္

လႊင့္ပစ္မယ္လုပ္ေတာ့ ေစးကပ္ကပ္ဖတ္

(fuck)ပါပဲ $#%@$#

(ဦးသီ)

"ေညွာ္မိေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္"

ဇူလုိင္ ျမက္ခင္းထဲက 
ပုတ္သင္စိမ္း တစ္ေကာင္
ဒီမုိး "ဒီေလ"ေတြၾကားမွာ
ေအာက္ဆီဂ်င္ေတြ ရွားပါးစျပဳလာျခင္းအေၾကာင္း။

အက်င့္စာရိတၱေတြ "ခ်ခင္းျပထား"ႏုိင္ပါလွ်က္
ေအာ္ေအာ္ေရာင္းတဲ့ ေစ်းသည္ေတြက
ကုိယ့္ပံုနဲ႕ကုိယ္
ေနနဲ႕လ ေရႊနဲ႕ျမလုိ႕ ေၾကြးေၾကာ္ေနၾကရဲ႕။

ကုိယ့္ဖ်ာကုိယ္ခင္းထုိင္ရင္း
ကုိယ့္ပြဲကုိ သူမ်ားအတင္းၾကည့္ခုိင္းေတာ့
ေလမုန္တုိင္းတခုမွာ ေညွာ္နံ႕ပါေၾကာင္း 
လက္မွတ္ျခင္းအတူတူ တေၾကာင္းပုိေၾကာင္း
ရာဇဝင္ျခငး္အတူတူ ခရာတခုပါေၾကာင္း
စကားလံုးေတြ ေရထုိးေရာင္းၾကတယ္။(ေပါ့မစိုးလုိ႕)

လြယ္အိတ္တဖက္နဲ႕ ေသနတ္တလက္
ကုိ႕ရိုးကားယားထြက္လာေတာ့
လြယ္အိတ္ႀကိဳး မျပဳတ္ဘဲ
ေသနတ္ႀကိဳး ျပဳတ္
ငါ့ဇာတ္ထုပ္က ရႈပ္တယ္။

တခ်ိဳ႕................
လက္သည္းၾကားက ခဲမႈန္႕ေတြစားတုိင္း
ပါးစပ္က ယမ္းနံ႕ေတြထြက္တဲ့အခါ
ပါးစပ္နဲ႕သတ္ေတာ့ သစ္ပင္ေလးေတြေသတယ္။
ပါးစပ္နဲ႕သတ္ေတာ့ စိတ္ေတြေလတယ္။

allergic လား? ေမြးရာပါအနာလား?
မခံႏုိင္ေအာင္ ဆုိးရြားလြန္းရဲ႕
ေလမုန္တုိင္းေရ
"သူမ်ားအရိပ္ကုိ တက္နင္းခ်င္မွေတာ"့
ေလဆင္ႏွာေမာင္းျဖစ္ခ်င္မွေတာ့
မင္း ေညွာ္နံ႕နံေနၿပီေပ့ါ။

အဲ့လို

ေၾကာင္တစ္ေကာင္လို
ေပါ့ပါးၿပီးး
က်ားတစ္ေကာင္လုိ
လ်င္ျမန္ဖ်တ္လတ္ခ်င္တာပဲသိတယ္
ေလးဖက္သြားရမွာေတာ့ေၾကာက္သားးးးး 

ညတညရဲ႕ မလွမပအၿပံဳး

ႏွင္းမက်ဘူး

လက္ပြန္းတတီး ေအးစက္မွုေတြနဲ့

ခပ္တည္တည္ဝိုင္းဖဲြ့ပစ္လိုက္တယ္

ဒါ..............ျဖစ္ၿမဲဓမၼတာပဲလား?

၁၁မီးနဲ့ ကြ်န္ေတာ္

မၿပီးႏိုင္ မစီးႏိုင္ေသာက္စားရင္း

ခံစားမွုေတြ ေျခခ်င္းလိမ္ကုန္တဲ့အထိ

(ညခင္းကို)လမင္းကို ထိုင္ျမည္းပစ္တုန္းကေပါ့။

လူ့ေလာကရဲ့ အရိပ္မွာေနရင္း

အခက္မခ်ိဳးခ်င္တဲ့ကြ်န္ေတာ္က

သင္မယံုလွ်င္ေခါင္းစင္းေပးခ်င္ေၾကာင္း

ဓါးအစင္းတရာ မ်ိဳခ်ခ်င္ေၾကာင္း

ခပ္ေသာ့ေသာ့ရယ္သံေတြနဲ့

ေက်ာသပ္ရင္သပ္မလုပ္ဖို့ ေတာင္းဆိုပစ္လိုက္တယ္။

ေဒါသကို ေက်ာ္မွမူးမယ္

အေတြးေတြကို တခြက္ၿပီးတခြက္

ေရခ်ိန္နက္/မနက္

ကြ်န္ေတာ့စိတ္နဲ့ထုတ္ထုတ္တိုင္းရင္း

တဆိတ္.....သေဘာတူရင္ ခြက္ခ်င္းမတုိက္ပါနဲ့လား

ဘဝခ်င္းတိုက္မွ ပိုအားရမွာ

ကေလးအထာဆိုရင္

ကြ်န္ေတာ္တို့ေတြ လူႀကီးမဆန္ၾကတာေပါ့။

လက္ပူတုိက္ရံု (အရက္ပူတိုက္ရံု)နဲ့

ဒီေဆာင္းက မပူေတာ့

ကံၾကမၼာကို ခိုးေရြွ့လို႔မရတဲ့အခါ

အေသးစား စစ္တလင္းမွာ

အခ်င္းမ်ားေနျပရမွာလား?

အစင္းသားေသျပရမွာလား?

4'6' မေရြးရဲတိုင္း

လက္ႏွစ္သစ္ကို အျပည့္ဝဆံုးၿပံုးျဖစ္တယ္။

(ဦးသီ)