Friday, September 20, 2013

ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳးမာန


ငါကပဲ စနစ္တက်မွားယြင္းေနခဲ့တာလား
မေကာင္းျမင္စိတ္ေတြ
တရိပ္ရိပ္တက္လာ မုိးသား
မာနတရားေတြ ခံုေပါက္ျမဴးထူးတဲ့ည။

ငါ့ႏွလံုးသားလမ္းေၾကာင္းေပၚက 
(ျဖတ္/ဆက္)2 ျမည္သံေတြ
ဘယ္မာနတရားေတြက ေကာင္းခ်ီးေပးသြားခဲ့ေလသလဲ?
အခြန္ကင္းကင္းနဲ႕
ဝန္ေဆာင္ျခင္းအျပည့္ရတာ
မင္းမာနပဲရွိတယ္ကြယ္။

လူႏွစ္ေယာက္ပဲရွိမွေတာ့
မင္းရဲ႕ လက္ညိႈးထိပ္မွာ
ငါ ထြက္မေျပးသာေတာ့ဘူးေပ့ါ။

ေယာက်ာၤးေတြ မေကာင္းဘူးထဲမွာ
ငါ့ဝန္ခံျခင္းေတြ ေရခ်ိဳးဆင္းေပးရင္း
ပုထုဇဥ္ျခင္း လက္ညိႈးထုိးရဲသူမင္းအတြက္
ေက်ာက္စာတခ်ပ္ေတာ့... 
ငါ    သပ္သပ္ဖယ္ထားပါရဲ႕။

အားနာပါးနာ ခ်စ္ျပတာထက္စာရင္
သံုးရာသီလံုး အမုန္းပဲေပးပါကြာ
မနက္ျဖန္ေတြထဲမွာ 
ေပ်ာက္ရွကုန္တဲ့လူေတြ မနည္းဘူး
ငါ့အခ်စ္က တေန႕တလံုး
အသက္ကယ္ေဆး လုိအပ္ေၾကာင္း။

ကံတရားေရ..............
ေဝးကြာျခင္းရဲ႕တဘက္ကုိကၽြံမထြက္ႏုိင္သေရြ႕
နီးစပ္ျခင္းကို လက္လွမ္းမမွီသေရြ႕
သတိရျခင္းထဲမွာ ညစ္တြန္းတြန္းေနရပါရဲ႕
တျဖညး္ျဖညး္နဲ႕မွ
မႈန္ဝါးမလာရင္ 
တျဖည္းျဖညး္နဲ႕
ၾကည္လင္ျပတ္သားလာသင့္ေၾကာင္း။

တလမ္းသြားခရီးသည္


တစ္ေၾကာင္းထုိးသြားေတာ့
တလမ္းထဲေရာက္ခဲ့တယ။္

ဘဝဟာ လယ္ကြက္တခုဆုိ
ေခါင္းမာမႈနဲ႕ ထယ္ထုိးခဲ့သမွ်
အကုသိုလ္ေျမခဲေတြ ျပန္႕က်ဲလုိ႕။

ကၽြန္ေတာ္........
အဆုတ္နဲ႕ေအာက္ဆီဂ်င္မိတ္ဆက္ကတည္းက
အလိုမက်မႈေတြသီကံုးတတ္ခ်ိန္ကတညး္က
ဝူးဝူးဝါးဝါး ဆႏၵျပတတ္ကတညး္က
ဘဝထဲကုိ.............
အကုသုိလ္ေတြ ေခါင္းဝင္ကုိယ္ဆန္႕။

ကံၾကမၼာက မမွားပါဘူး
ကၽြန္ေတာ္ကုိက မမွန္ခဲ့တာပါ။
တသက္လံုး"မွန္"လာတဲ့ "အမွား"မုိ႕
ခါးမွန္းေတာ့ "သိ"ရံု။

နာမ္က ရုပ္ ကုိႏုိင္ေနခ်ိန္တုိင္း
ရုပ္က နာမ္ ကုိႏိုင္ေနခ်ိန္တုိင္း
ဘဝဟာ ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းတုန္းပဲ
လြတ္ေအာင္မွ မေျပးႏုိင္ဘူးဆုိရင္
ခုခံဖုိ႕ ထုိင္စဥး္စား၇ံုပဲရွိေတာ့တယ္။

တကယ္ေတာ့ကြယ္
သၾကားလံုးေလး အခ်ိဳမကုန္ခင္
သံသရာပင္လယ္ထဲကုိ ေခါင္းမနစ္သေရြ႕
ေလွဝမ္းထဲမွာ ဘဝကုိ(ထထ)ခုန္ေနမိခဲ့
ကၽြန္ေတာ္က  တလမ္းသြားပါ
မွားတယ္ဆုိရင္လညး္ မွားတဲ့ဘက္မွာ။

"ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ငါ "

ကမၻာႀကီးေပၚအျမစ္စြဲေအာင္
မနည္းထူေထာင္ထားရတဲ့ဘဝပါ။

တေန႕တာဆိုတာ
အဆင္ေျပသလို ေရာငး္လုိက္ဝယ္လိုက္။

အရာရာကုိ ငံု႕မၾကည့္ရဲဘူး
ခပ္မွ်င္းမွ်င္း ဝင္ေငြက
အေၾကာေဆးသြင္းသေလာက္ပဲရွိတယ္။

ေခာတ္ေပၚေရာဂါေတြ
ဝယ္ယူမစားသံုးႏုိင္ေတာ့
ငါ့ျဖစ္တည္မႈက ညင္သာသိမ့္ေမြ႕တယ္။

အလွ်င္းသင့္သလို
ရႈသြင္းလုိက္တဲ့ ေအာက္ဆီဂ်င္ေတြ
နိဒါန္းထဲမွာ ဆြဲမထုတ္ႏုိင္တဲ့နိဂံုးေတြ
မနက္ျဖန္ထဲမွာခပ္တည္တည္ ျဖန္႕ခင္းလုိက္ေတာ့လည္း
ေလာကႀကီးက စပ္ၿဖီးၿဖီးၾကည့္သြားတယ္။

ပိတ္ထားတဲ့ ရင္ခြင္တခုမုိ႕
ငါ့အႏွစ္သာရနဲ႕ ငါ
ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္နဲ႕ပဲ
ေနေရာင္ေတြကုိ ဆြဲဆုတ္ပစ္ခ်င္တယ္။

(ဦးသီ)

"ကန္ထုတ္မိေသာအေၾကာင္းအရာမ်ား (၉)"


ေနဝင္မီးၿငိမ္းတဲ့
အလြမ္းက ေတာက္ထုတ္လုိက္ေတာ့
သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ဒလိွမ့္ေခါက္ေခြးျပဳတ္က်
မင္းအေၾကာငး္ေတြေတြးေနမိသမွ်
ညတာေတြ တုိအံုးမယ္။

င့ါစိတ္ဆိုတာ
ျခင္ေထာင္ခ်၇ံုနဲ႕ အိပ္မေပ်ာ္ႏုိင္
ငါ့စိတ္ကုိ ငါမေမးသေရြ႕
ေဝးေနဆဲ အေျဖတခ်ိဳ႕ရွိတယ္။

ရင့္က်က္လာတဲ့မင္းအၿပံဳးေတြနဲ႕
ကမာၻႀကီးကုိ သိမ္းက်ံဳးႀကည့္ပါအံုးကြယ္
စိတ္ေကာက္ျခင္းနဲ႕ရယ္ေမာျခင္းၾကားမွာ
စိတ္ခလုတ္ေတြ အဖြင့္အပိတ္။

ေကာ္ဖီမႈန္႕နဲ႕သၾကားေတာ့
တသားတည္းက်သြားသတဲ့
ေရေႏြးေဖ်ာမခံရတဲ့ ငါတုိ႕က
အတိတ္ကလြဲရင္ တကြဲတျပားစီေပ့ါ။

ထီးတစ္ေခ်ာင္းလို႕ထင္ဆဲ
ငါက ဖိနပ္တရံဆုိရင္
ငါတုိ႕ၾကားက ဝိေရာဓိေတြ
အားရွိပါးရွိ ခုန္ေပါက္ၾကလိမ့္မယ္။

တကယ္ေတာ့
ငါ့ေသြးထဲမွာ ခပ္သြက္သြက္စီးတယ္ဆုိရင္ မင္းပဲေလ !!!

ျမွားနတ္ေမာင္က ေခ်ာ့ျမဴက်ီစားခဲ့ရံုသက္သက္
သူ႕ရဲ႕ ပြဲအခင္းအက်င္းထက္မွာ
အရံႈးသမားသက္သက္ရယ္လုိ႕ သမုတ္လုိက္ေတာ့
လြင့္စင္လာဖူးတဲ့ ရင္းႏွီးမႈတခ်ိဳ႕တဝက္မွာ
ငါက အက်ဥ္းက်၇ံုသက္သက္ပါ။

သူရူးတစ္ေယာက္လုိ 
ႏွလံုးသားခြန္အားကုန္ စကားလံုးေတြနဲ႕ပစ္ေပါက္
မလြတ္ေျမာက္ခဲ့ဘူးဆုိရင္ေတာင္
ေနာင္ေဗေနာင္နဲ႕  ကံၾကမၼာကုိတြဲကမယ္။

(ဦးသီ)

သုိ႕

မေမ့ဘူးလို႔ ေျပာခဲ့ရင္း
အဲဒီေန႔ကို ေမ့သြားတယ္
ကို႔ဘဝနဲ႔ကို သတ္ပုတ္ရတိုင္း
လက္ထဲက ေငြေၾကးထက္
ဘယ္အရာေတြက ပိုေလးလံႏိုင္သလဲတဲ့?
ဒဏ္ရာျပယုဂ္ေတြ
စင္တစင္စာရွိတယ္ေျပာသူ
ငါ့သမိုင္းရဲ႕ျပတုိက္ဝင္ လူရုပ္မေလးေရ
အဲဒီေန႔က
ေ႐ႊျဖစ္ေငြျဖစ္မဟုတ္ေပမဲ့
သံေယာဇဥ္ျဖစ္ အလြမ္းျဖစ္ရုံ
ႏွလံုးသားေတြ ဖိုစာေကြၽးခဲ့ၾကတာေပါ့
ေပါ့ေပါ့ ပါးပါးလို႔ ေရ႐ြတ္ပစ္ခဲ့ၾကေသးရဲ႕
မ်က္ႏွာေတြကို ဆိတ္သားေရနဲ႔ဖံုးရင္း
ခံစားခ်က္ေတြ ကိုယ္ေလးလက္ဝန္ပါပဲလား။

(ဦးသီ)

"စုန္းးးးးးးးဆံုးးးးးးးးးးး"


သူမပံုကုိၾကည့္တုိင္း
screen ကဖုန္ေတြသုတ္ဖုိ႕ သတိရတတ္တယ္...........
ဒႆဂီရိထက္
ေခတ္ေရွ႕နည္းနည္းေျပးတယ္ဆုိရံုပါပဲ။

သူမစိတ္ကုိ မျပဳစားႏုိင္ခဲ့တဲ့
ခပ္ေပါေပါ စုန္းတေကာင္ရဲ႕
တခုတည္းေသာ ေနာင္တရတဲ့အရံႈးလုိ႕ သမုတ္ရမယ္။

ဘယ္ေန႕မွာ "လျပည့္"မလဲ??????
"ရင္ခ်ိဳး"ၿပီး ေရတြက္ေနတဲ့
ငါ့"ဟန္ခ်က္"ေတြေလ 
မင္းလက္အပ္ဖုိ႕ ႏွလံုးသားရဲ့ ဝန္ရုိးေတြက်ိဳးေၾကေနတဲ့အထဲမွာေတာင္
ငါ့ေသြးေတြဆူပြက္ေနခဲ့တယ္။

တခါတရံလုိ႕ပဲ ေျပာကြယ္
ငါထုတ္ယူစားသံုးခဲ့ရတဲ့မင္းပံုရိပ္ထဲက အျပံဳးေတြ
ႏွစ္ခ်ိဳ႕ေနၿပီတဲ့.................

ေျပာင္းလဲျခင္းထဲမွာလဲျပိဳက်မသြားဖုိ႕
အမွတ္တရေတြကုိ
အုတ္ျမစ္ခ်ထားခဲ့တယ္
ဒီဘဝ "ၿပီး"ရင္ေတာ့"ဆံုး"ပါၿပီကြယ္................။ 

    (ဦးသီ)

"ဘာမွမရွိ သို႕မဟုတ္......."

က်ိဳးေၾကေနတဲ့မနက္ျဖန္ေတြအထိ
ေသသပ္ပိရိစြာ သယ္ေဆာင္ဖုိ႕
မ်က္လွည့္ဆရာလို (ခ်စ္တယ္လုိ႕)
ျဖဴစင္စြာလိမ္လည္ခ်င္တယ္။

ကိုယ့္တံဆိပ္ကုိ က်က်နနမဖတ္ရေသးခင္
ေလအသုတ္မွာ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြေနရစတမ္းဆုိရင္လည္း
တိုက္စားခံသက္သက္
ကမ္းနဖူးက ေက်ာက္ေဆာင္ေတြလို
ရဲရဲရင့္ရင့္ ရင္ဖြင့္ထားခ်င္ခဲ့တာပါ။

ေလာကရဲ႕ေက်ာ့ကြင္းထဲမွာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႕ ေရာေထြးယွက္တင္
မနက္ျဖန္ဆုိတာျပင္ဆင္ခြင့္မရွိတဲ့ အမွန္တရားတဲ့
ခါးမွ ေဆးဖက္ဝင္တယ္ဆုိရင္
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းထဲမွာ လြန္းထုိးပ်ံသန္းျပခ်င္ေသးရဲ႕။

ၾကာေတာ့လညး္ အိမ္မက္ထဲကကုန္းရုန္းထ
ဒီလုိနဲ႕ ညေတြ
ျဖစ္ပ်က္ေနပံုမ်ား
မင္းလည္းမရွီ အခ်စ္လည္းမရွိ ဘာမွမရွိ။

  (ဦးသီ)