တကယ့္ဘဝ ပံုေဖာ္ၾကမယ္ဆုိၿပီး
အင္တုိက္အားတုိက္ မီးေတာက္ျပၾက
မီးခုိးနံ႕ေတြပဲ ငါရတယ္။
ျဖစ္ခ်င္တာက တိမ္
ျဖစ္ေနတာက ျမစ္
သဘာဝတရားရဲ့ လက္ဖဝါးေအာက္မွာ
ငါလည္း ရက္စက္တတ္တယ္။
ဒီမွာ မိတ္ေဆြ
လူရုပ္ႏွစ္ရုပ္ မေတြ႕တုိင္း
ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ ဆဲမေနနဲ႕
ေအးေအးသာသာ ဆဲလည္း
ရင္ထဲေရာက္ပါတယ္။
အခါလြန္ မိုးမိရင္ေတာ့
သီးႏွံေတြ ပ်က္မယ္
ေဂါပကေလသံအတုိင္း
ေနရာ လာျပန္ခ်မေနနဲ႕
ငါ့တန္ဖိုးကို ငါပဲယူမယ္။
လူကလူကိုသတ္တယ္
ဦးေႏွာက္က ခံစားမႈကိုသတ္တယ္
ထြက္ေပါက္ရွာမယ္ဆုိတုိင္း
အထဲကုိခ်ည္း က်ံဳးဝင္ေနတယ္
ရဲရဲသာ ေသလုိက္။
မင္းေရွ႕ေရးကုိေတာ့ မေျပာနဲ႕
ငါ့ေနာက္ေၾကာင္းေတာင္ ငါမသိခ်င္ဘူး။
No comments :
Post a Comment