(၁)တေန႕ထက္တေန႕ ကမာၻႀကီးပိုမုိမလံုျခံဳေတာ့ေသာ္လည္း က်ဥ္းႏုိင္သမွ်ေဘာင္က်ဥ္းကာ နံရံမ်ားအထပ္ထပ္ကာ
ထားရင္း ကၽြန္ေတာ့္ကမာၻကေတာ့ လံုျခံဳမႈအျပည့္ရွိ၏။တတ္ႏိုင္သမွ် ကိုယ့္ကမာၻအား လံုၿခံဳမႈႏွင့္ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမ်ား
ျပည့္ဝေနေအာင္ ဖန္တီးေနမိသည္။
(၂)အၿပဳံးတခ်ိဳ႕၏ေနာက္မွ ေၾကာက္မက္ဖြယ္စိတ္ဓါတ္မ်ား၊သံသယ၊ ကမာၻႀကီး၏အနာတရမ်ား၊ လူသားတုိ႔၏အဆံုးစြန္ေသာ
ရက္စက္မႈ၊ ခ်စ္ျခင္းမ်ား ၊အေတြးအေခၚမ်ား၊အမုန္းမ်ား ၊တေန႕တျခား ထြားထြားလာေသာ နည္းပညာရပ္မ်ား
အစရွိသည္တို႕က ပတ္ဝန္းက်င္ကမာၻမွ ကၽြန္ေတာ့္ဆီသို႔ တီးခတ္ေပးလုိက္ေသာ သံစဥ္မ်ားပင္ျဖစ္၏။
ကၽြန္ေတာ္၏နံရံမ်ား ပ်က္စီးလြယ္ေနေပသည္။
(၃)သူတပါး၏အယူအဆမ်ားအား သက္ဝင္မယံုၾကည္မိလွ်င္ေကာင္းမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာင္တစားျခင္းအား
အကၽြမ္းတဝင္ရွိေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထပ္မံမမ်ိဳခ်ႏုိင္ေတာ့ေသာ္လည္း ေထြးထုတ္မပစ္ရက္ေသာ အယူ
အဆမ်ား အလွ်ံအပယ္ရွိေနသည္။
(၄)ေတာင္တန္းတုိ႔၏ေအာ္ညည္းသံမ်ား ၊ေခတ္ကာလ၏ စည္းခ်က္မ်ား၊ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ရင္ခုန္သံ အစရွိသည္ျဖင့္
အရာအားလံုးသည္ စိတ္ဝင္စားဖြယ္အျပည့္ပင္။ထုိေၾကာင့္ ေဒါင္က်က် ျပားက်က် ေတြးမိသည္။တရားခံကား
ကၽြန္ေတာ္ပင္ျဖစ္၏။
(၅)အလုပ္သြားတုိင္း ေဘာပင္ေပ်ာက္ေလ့ရွိေသာ ကၽြန္ေတာ္၏သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ႏွင့္ အခ်ိန္တုိင္းနီးပါး
အေဟာင္းမ်ားအား ျပန္ေတြးမိေနေလ့ရွိေသာကၽြန္ေတာ္ ထုိအရာႏွစ္ခုသည္ သူ႔စည္းခ်က္ႏွင့္သူလည္ပတ္
ေနသည္။ဝင္ရိုးမ်ားေကာင္း /မေကာင္းအား အာမခံခ်က္မရွိေပ။
(၆)ရင္ဘတ္တြင္ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ time bomb(အလြမ္း) တစ္လံုးရွိသည္။ကမၻာေလာကႀကီးအား ကေလးတစ္ေယာက္
ကဲ့သုိ႔ မပူဆာေသာ္လည္း လူႀကီးတစ္ေယာက္အသြင္မ်ိဳးျဖင့္ ခပ္တည္တည္ရပ္ၾကည့္ဖူးေၾကာင္း ၊ေဒါသမီးတုိ႔၏
ေအာက္ဆီဂ်င္တစ္ခုရွိေၾကာင္း ၊နားေထာင္လုိစိတ္ရွိမည္ဆုိပါက ခပ္တုိးတုိးေျပာျပရန္ ဝန္မေလးေသာ စိတ္ကူးတခ်ိဳ႕
ရွိေၾကာင္း ခပ္တုိးတုိးကိုယ့္ဘာသာပဲျပန္ေျပာခဲ့သည္။ေနသည္ အေရွ႕မွထြက္ၿပီး အေနာက္သို႔ဝင္ေၾကာင္းေသခ်ာပါက
ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္ႏွင့္ေျမာက္ ကန္႔လန္႔အိပ္ခ်င္ပါသည္။
(၇)အေၾကာင္းအရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္၏ရင္ထဲတြင္ မလုိအပ္ဘဲအျမႈပ္ထေနေသာ ဘီယာလုိ၊ခဏခဏ
ထထခုန္ေနသျဖင့္ ငါးတစ္ေကာင္သာျဖစ္ခဲ့မည္ဆုိလွ်င္ ပိႆေလးျဖင့္ေခါင္းအား ထုလုိက္ခ်င္ေပသည္။စိတ္ကူးသည္
စိတ္ကူးသာျဖစ္ၿပီး ထုိစိတ္ကူးမ်ားေနာက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္ခပ္ၿပံဳးၿပဳံးရပ္ေနမိေၾကာင္း သိေစခ်င္ပါသည္။
No comments :
Post a Comment