ေနဝင္မီးၿငိမ္းတဲ့
အလြမ္းက ေတာက္ထုတ္လုိက္ေတာ့
သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ဒလိွမ့္ေခါက္ေခြးျပဳတ္က်
မင္းအေၾကာငး္ေတြေတြးေနမိသမွ်
ညတာေတြ တုိအံုးမယ္။
င့ါစိတ္ဆိုတာ
ျခင္ေထာင္ခ်၇ံုနဲ႕ အိပ္မေပ်ာ္ႏုိင္
ငါ့စိတ္ကုိ ငါမေမးသေရြ႕
ေဝးေနဆဲ အေျဖတခ်ိဳ႕ရွိတယ္။
ရင့္က်က္လာတဲ့မင္းအၿပံဳးေတြနဲ႕
ကမာၻႀကီးကုိ သိမ္းက်ံဳးႀကည့္ပါအံုးကြယ္
စိတ္ေကာက္ျခင္းနဲ႕ရယ္ေမာျခင္းၾကားမွာ
စိတ္ခလုတ္ေတြ အဖြင့္အပိတ္။
ေကာ္ဖီမႈန္႕နဲ႕သၾကားေတာ့
တသားတည္းက်သြားသတဲ့
ေရေႏြးေဖ်ာမခံရတဲ့ ငါတုိ႕က
အတိတ္ကလြဲရင္ တကြဲတျပားစီေပ့ါ။
ထီးတစ္ေခ်ာင္းလို႕ထင္ဆဲ
ငါက ဖိနပ္တရံဆုိရင္
ငါတုိ႕ၾကားက ဝိေရာဓိေတြ
အားရွိပါးရွိ ခုန္ေပါက္ၾကလိမ့္မယ္။
တကယ္ေတာ့
ငါ့ေသြးထဲမွာ ခပ္သြက္သြက္စီးတယ္ဆုိရင္ မင္းပဲေလ !!!
ျမွားနတ္ေမာင္က ေခ်ာ့ျမဴက်ီစားခဲ့ရံုသက္သက္
သူ႕ရဲ႕ ပြဲအခင္းအက်င္းထက္မွာ
အရံႈးသမားသက္သက္ရယ္လုိ႕ သမုတ္လုိက္ေတာ့
လြင့္စင္လာဖူးတဲ့ ရင္းႏွီးမႈတခ်ိဳ႕တဝက္မွာ
ငါက အက်ဥ္းက်၇ံုသက္သက္ပါ။
သူရူးတစ္ေယာက္လုိ
ႏွလံုးသားခြန္အားကုန္ စကားလံုးေတြနဲ႕ပစ္ေပါက္
မလြတ္ေျမာက္ခဲ့ဘူးဆုိရင္ေတာင္
ေနာင္ေဗေနာင္နဲ႕ ကံၾကမၼာကုိတြဲကမယ္။
(ဦးသီ)
No comments :
Post a Comment