ေသြးတုိးမစမ္းရဲခဲ့ပါဘူးမီးငယ္
မင္းရဲ့ "blood pressure"
အတက္အက် ၾကမ္းမွန္းငါသိလုိ႔ပါ။
ရဲရင့္စြာဆုိတဲ့ အဓိပါယ္ကိုေဖာ္ဖို႔ႀကိဳးစားရင္း
"ခပ္မြမြေလး"ေၾကကြဲလုိက္ရရင္လညး္
အဲ့ဒီအခုိက္အတန္႕ေလးက အဖိုးမျဖတ္ႏုိင္ဘူးမုိ႔လား။
"စံ"ရဲဖုိ႔ထက္စာရင္ "စြန္႕"ရဲဖုိ႕က
ပိုတန္ဖိုးရွိေလမလား?
မင္းမသိႏုိင္တဲ့ေလာကဓံေတြက
ငါ့ေသြးထဲမွာ လွည့္ပတ္စီးဆင္းေနတယ္မီးငယ္။
ရင္တခ်က္ခုန္မိေလတုိင္း
သက္ျပင္းတခ်က္ထုတ္ရတယ္ဆုိတာ
ငါ့အတြက္ "သဘာဝဟာသ"တစ္ပုဒ္လုိပါပဲ
ဒါေပမယ့္ မရယ္(ရီ)ရဘူးမီးငယ္။
ႏွလံုးသားတစ္ခုကို တုိင္းတာဖို႔
စၾကာ၀ဠာကို တံတုိင္းခတ္ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့သူဆုိတာ
စစ္ပြဲႀကီးတစ္ပြဲစာေလာက္
ရင္ကို(ေျမ)ကတုတ္လုပ္ရသူေတြပါ။
မေရာက္ႏုိင္ေသးတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခုဆီကုိေပ့ါမွန္းၾကည့္ၾကည္ႏူးဖို႕အတြက္
"ဝင္ရိုးစြန္းတေခါက္ကို စပါးတေထာက္စာေလာက္"ပဲ
ငါ သေဘာထားဆဲပါမီးငယ္ရယ္။
ငါ့ေသြးထဲက အခ်စ္စိတ္ေတြ
အစြန္းထြက္ လာေလတုိင္း
ငါ့သမိုင္းကို ငါ့ဘာသာျပန္ရိုင္းရင္း
"အကြာအေဝးတုိင္းကို ႏွလံုးသားနဲ႕ပဲ
တုိင္း(တာ)ေနအံုးမွာပါမီးငယ္"။
ၾကည့္ေလရာတုိင္းဟာျပႆဒါးပဲ
ငါေမာ့ၾကည့္တဲ့ တိမ္ေတြတုိင္းမွာလည္း
"မုန္တုိင္း"အရိပ္ေတြကုိ ေတြ႕တယ္မီးငယ္
မရႏုိင္မွန္းသိေပမယ့္
ကံၾကမၼာေရွ႕က ငါ့လက္တစ္စံုကုိ
ျပန္ရုပ္သိမ္းဖုိ႔ ငါ"ေမ့ေလ်ာ့"ေနတုန္းပဲ။
No comments :
Post a Comment